สะพานแห่งความสามัคคี สร้างจากความร่วมมือของพี่น้องฝั่งไทยและพี่น้อง สปป.ลาว ไม้ไผ่ก็พ่อแม่พี่น้องช่วยกันนำมาสับฟากปูเป็นพื้นสะพาน
ที่จุดผ่อนปรนชายแดนบ้านนาข่า หมู่ 4 อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย ผู้อำนวยการโรงเรียนพระแก้วอาสาวิทยานำน้องๆนักเรียนโรงเรียนพระแก้วอาสา พร้อมด้วยพี่น้องประชาชนทุกภาคส่วน อำเภอด่านซ้าย และพี่น้องชาวสาธรณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว หมู่บ้านนาข่า แขวงไซยะบุรีของประเทศลาว ชื่อหมู่บ้านที่เหมือนกันบ่งบอกความชิดใกล้ของคนสองประเทศ ชาวบ้านสองฝั่งแม่น้ำเหือง บางส่วนเป็นญาติพี่น้องกัน จึงมีการข้ามไปมาหาสู่กันเป็นประจำ ได้ร่วมไม้ร่วมมือกันสร้างสะพาน ข้ามแม่น้ำเหือง กันระหว่างประเทศไทย และสาธรณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เพื่อเตรียมเปิดด่านจุดผ่อนปรน เปิดการค้าระหว่าง 2 ประเทศ และรับนักท่องเที่ยว สามารถข้ามไปมาได้ โดยได้นำหินจากลำน้ำเหืองเรียงไว้ตอม่อ ช่วยกันตักทรายใส่ถุงนำมากองไว้ให้ฐานแน่น ค่าแรงไม่มี มาด้วยใจทั้งสองฝั่ง เพื่อการคมนาคมที่สะดวกและการลำเลียงผู้ป่วยฝั่งนั้นข้ามมายังฝั่งนี้ได้ง่าย ชายแดนไทยบ้านนาข่า เพื่อช่วยเหลือประเทศเพื่อนบ้านด้านมนุษยธรรม และสร้างความสัมพันธ์ ไมตรีต่อกันแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ส่วนใหญ่สินค้าส่งออกเป็นสินค้าอุปโภคและบริโภค ที่จำเป็นต้องใช้ในชีวิตประจำวัน และสินค้า
สำหรับบ้านนาข่าซึ่งเป็นหมู่บ้านชายแดนเล็กๆ ตั้งอยู่ติดแม่น้ำเหือง แนวพรมแดนระหว่างไทย-ลาว โดยเป็นพื้นที่ที่คนจากฝั่ง สาธรณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว จะข้ามมาซื้อของใช้จำเป็น และนำของพื้นถิ่นมาขาย หรือแลกเปลี่ยนในหมู่บ้าน ทำให้คนทั้ง 2 ชาติ มีความใกล้ชิดและคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี จุดผ่อนปรนบ้านนาข่า เป็นด่านชายแดนเล็ก ๆ เงียบ ๆ เปิดให้ข้ามไปมาได้ ส่วนใหญ่เป็นญาติพี่น้องเดินทางไปหากัน และชาวลาวข้ามมาซื้อของฝั่งไทยเพื่อนำไปขาย ส่วนใหญ่เป็นของใช้สอยในบ้านเรือน และนำเข้าเป็นสินค้าทางการเกษตร จะเปิดทุกวันพระเป็นตลาดนัดซื้อขายกัน
