ช่วงฤดูเก็บเกี่ยวที่จังหวัดขอนแก่น ก็ได้มีการอนุรักษ์การนวดข้าวแบบภูมิปัญญาพื้นบ้าน ซึ่งปัจจุบันหาดูยากแล้ว แต่เพื่อให้มีสีสันมาขึ้นผู้ชนะก็จะได้รับรางวัลเป็นไก่ชนหนึ่งตัว จะตัดสินแพ้ชนะด้วยวิถีไหนไปชมพร้อมๆ กันเลย
ที่แปลงนาของนาย พิชิต สมบัติมาก ผู้อำนวยการสำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจังหวัดขอนแก่น ซึ่งอยู่ที่บ้านหนองหิน ตำบลศิลา อำเภอเมือง ซึ่งขณะนี้ข้าวที่ปลูกไว้ก็สุกงอมได้ที่และถึงเวลาที่จะต้องเก็บเกี่ยว แต่ในฐานะที่เป็นผู้อำนวยการสำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจังหวัดขอนแก่น จึงมีไอเดียที่จะอนุรักษ์การนวดข้าวแบบภูมิปัญญาพื้นบ้าน ที่จะต้องมีการลงแขกของชาวบ้าน แสดงออกถึงความเอื้ออาทรและมีน้ำใจของคนอีสาน 
ซึ่งปัจจุบันหาดุได้ยากเพราะเกษตรกรส่วนใหญ่นิยมใช้เครื่องจักรมาทุ่นแรง โดยอุปกรณ์ในการนวดขาวแบบโบราณก็จะใช้เพียงไม้หนีบ ทำด้วยไม้ไม้เนื้อแข็ง หรือไม้ไผ่ก็ได้ ขนาดที่ใช้มือกำถนัด ยาวประมาณ 70 เซนติเมตร ผูกติดกันด้วยเชือกยาวประมาณ 25 เซนติเมตร ใช้สำหรับรัดฟ่อนข้าวเวลานวดหรือตีข้าวให้เมล็ดข้าวเปลือกหลุดออกจากรวง แต่เพื่อเพิ่มสีสันและให้มีความสนุกสนานมากยิ่งขึ้น จึงต้องมีการแข่งขันกันด้วยการนำไม้ไผ่ยาวที่มีปลายแหลมทั้ง 2 ข้าง ซึ่งชาวอีสานจะเรียกว่าไม่คันหลาว มาปักลงบนพื้นให้เอียงประมาณ 45 องศา 
ส่วนการแข่งขันก็มีกติกาง่ายๆ คือใครที่ตีข้าวจนข้าวเปลือกหลุดออกจากฟ่อนข้าวหมด แล้วพุ่งฟ่อนข้าวไปเสียบที่ปลายแหลมของไม้คันหลาวได้ก่อน ก็จะเป็นผู้ชนะและได้รับรางวัลคือไก่ชน 1 ตัว จะนำกลับไปเลี้ยงที่บ้าน หรือจะนำไปเป็นอาหารก็แล้วแต่ผู้ที่ได้รางวัล ซึ่งการแข่งขันก็เป็นไปอย่างสนุกสนาน ส่วนข้าวเปลือกที่ได้ ก็จะนำไปเป็นอาหารกลางวันเพื่อลดรายจ่ายให้กับเจ้าหน้าที่สำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจังหวัดขอนแก่น ต่อไป. 
