กล้องวงจรปิดในร้านจำหน่ายโทรศัพท์และอุปกรณ์มือถือ ชื่อร้านก็อตซิล่าโฟน ตั้งอยู่ในเขตเทศบาลตำบลหนองพอก อำเภอหนองพอก จังหวัดร้อยเอ็ด เห็นภาพเด็กวัยรุ่น ที่กำลังเดินเข้าร้านกับพี่สาวเพื่อมาซื้อซิมโทรศัพท์ และพบสร้อยทองตกอยู่หน้าร้าน จึงหยิบขึ้นมาแล้วไปแจ้งเจ้าของร้านประกาศตามหาเจ้าของ เหตุเกิดเมื่อวันที่ 31 ส.ค.67 เวลา 17.10 น.
ต่อมาเช้าวันที่ 1 กันยายน 2567 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจากเจ้าของร้านว่ามีเจ้าของสร้อยทองเดินทางมาติดต่อขอรับของคืน จึงเดินทางไปสอบถาม พบคุณเอ๋ (ขอสงวนชื่อจริง) เจ้าของสร้อยคอทองคำ เล่าว่า วานนี้ ตนได้เอาโทรศัพท์มือถือมาติดฟิมล์ ซึ่งสร้อยคอทองคำเส้นนี้ ก็พึ่งจะหยิบมาใส่ไม่นาน ตะขอสร้อยอาจจะไม่แน่น จึงทำให้ตกหล่นขณะเดินเข้าร้าน. จากนั้นได้เดินทางกลับบ้านและไม่รู้ว่าสร้อยหายที่ไหนเมื่อไหร่ มารู้ว่าสร้อยหายก็คิดว่าจบแล้วงานนี้ แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดร้านที่ไปใช้บริการประกาศผ่านโซเชี่ยลว่ามีผู้เก็บสร้อยคอทองคำได้และกำลังตามหาเจ้าของ
พอตนเห็นโพสประกาศหาก็ดีใจ เพราะลักษณะทองที่เก็บได้คล้ายกับทองของตน ช่วงเช้าวันนี้ตนจึงรีบเดินทางมาติดต่อขอรับสร้อยคอทองคำหนัก 1 บาทคืน ตนก็ขอขอบใจน้องเอยมาก ที่เก็บทองได้แล้วช่วยประกาศตามหาเจ้าของ จึงขอมอบต่างหูทองคำและเงิน 2,000 บาท เป็นสินน้ำใจให้น้องเอย เป็นรางวัลในการเป็นคนดีของสังคมต่อไป
ขณะที่พลเมืองดีที่เก็บสร้อยคอทองคำได้ ทราบชื่อต่อมา คือน้องเอย นางสาวปนัดดา พลหาญ อายุ 15 ปี นักเรียนชั้น ม.3 รร.หนองพอกวิทยาลัย เล่าให้ฟังว่า ขณะตนและพี่สาวได้ขับขี่รถกจักรยานยนต์มาซื้อซิมโทรศัพท์ที่ร้านก็อตซิล่าโฟน ระหว่างที่จอดรถแล้วจะเดินเข้าไปในร้าน พบว่ามีสร้อยตกอยู่ที่หน้าประตูของทางร้าน ตนจึงได้ก้มเก็บมาดูก็พบว่าเป็นสร้อยคอทองคำจริง จึงได้นำสร้อยไปแจ้งกับเจ้าของร้านเพื่อช่วยประกาศตามหาเจ้าของ กระทั่งในเช้าวันนี้ทางร้านได้ติดต่อว่า มีเจ้าของมาติดต่อรับทองคืน ตนจึงได้เดินทางมาร่วมส่งมอบทองคืนเจ้าของ
ซึ่งการทำทำความดีครั้งนี้เพราะพ่อแม่ ครู อาจารย์ สอนให้เป็นคนดี หากพวกเรามุ่งทำดี สังคมก็จะดีตามมา
วินัย วงศ์วีระขันธ์ ร้อยเอ็ด
